''Kurtuluş Parkı'nda yaprak dökümü... Hava açık... Yıldızlar yere yakın... Taş atsak bir ikisini düşürebiliriz. ''neden olmaz'' diye soruyorum. ''mutsuz oluruz'' diyorsun. ''herkes mutlu olacak diye bir kural yok, biz de mutsuz olalım'' demiş Emrah Serbes günlerden bir gün.
Okuyan hatırlar hatta sonbaharda Ankara'da kimbilir belki Kurtuluş Parkı'nda olanınız varsa o sahne gözünün önünde canlanabilir. Belki şurada bir yerde hep üzerinde ''mutluluk garantidir'' yazan yolları seçeniniz varsa ''ama mutsuz oluruz'' diyen ablaya veyahut abiye hak verebilir. ''Hep garanti mutlulukları seçecek değiliz ya ben seninle sevgilim mutsuz ama bahtiyardım'' diyen ablalar abiler varsa onları da tebrik ederim. Çünkü en zorudur mutsuz olacağını bile bile bir yola girmek o mutsuzlukla beslenmek hatta o mutsuzluktan bir mutluluk oyunu kurmak.
Hayat belki Ankara'da Kurtuluş Parkı'nda değil ama başka bir şehirde başka bir parkta veya bir deniz kenarında aynı konuşmayı yaptırmıştır sizlere de birkaçınıza. Şanslıysanız ve biraz cesaretiniz varsa mevzunun baş rollerini paylaştığınız zat-ı muhtereme ''olsun biz de mutsuz olalım'' diyorsunuz şans yaver gitmemişse işte o zaman buyrun cenaze namazına :)
Yazarımsıdan küçük bir not: Ankara sonbaharda cidden güzel, baya bir güzel gelsenize mutsuz olmayız taş atar birkaç yıldız düşürürüz Kurtuluş Parkı'nda :)
