Kardeşimden; O sahil o ev o ada

Şu hayatta aile gibi koşulsuz şartsız iyiliğimi düşünen insanlardan Yasemin bir diğer deyişle ekürim yılların dostluğu, kardeşliği... Çoğu zaman benim sevincime benden çok sevinen, üzüntümü en dibine kadar yaşayan, başarımı kendi başarısı gibi sahiplenen öyle sevinçle anlatan, yeri geldiğinde de başarısızlıklarıma ortak olan benle beraber yapmadığı şeylerin azarını yiyen bir insan benim canım ciğerim, kız kardeşim. Bugün onun içinden bir kaç satır bir şeyler yazmak gelmiş çok da güzel yazmış belki siz de okuyup kaybettiklerinizi sorgularsınız olmaz mı ?

Ssanırım gerçek sevgiyi hiçbir zaman ayırt edemeyeceğim. Gerçekten bir şey hissediyor muyum yoksa rol mü yapıyorum ben bile farkına varmıyorum? Birine tutunma ihtiyacında mıyım, yoksa kaçtığı için kovalıyor muyum sadece? Her şey bir buket orkide içindi. Beş yıl sonra nerede olacağımı merak ettim yine kendi kendime. Dert edindim sanki kendime durup dururken. Bazen de derin bir mutluluk. Gerçek duygularımı fazla derine itmişim. Ben bile bulup çıkaramıyorum. Kim bilir neredeler artık? Hangi deniz kenarında? Hangi adada? Özlediğim hangi şehirde ya da kasabada?


Böyle demiş Yasemin ve belki de pek çoğumuzun farkında bile olmadığı bir gerçeği ortaya dökmüş. O zaman şimdi kaybettiklerimize, nerde olduklarını bilmediğimiz duygularımıza, artık uzakta bir yerde fotoğraflarda kalan anılarımıza gelsin bu şarkı, kim bilir belki de kaybettiğimiz her şey orada öylece duruyordur.